Koło Łowieckie Nr 31 „Bażant” w Turobinie jest spadkobiercą i kontynuatorem Koła Łowieckiego „Por” utworzonego w maju 1948 r. w Wysokiem. Ponad 60 lat temu grupa myśliwych zadecydowała o założeniu koła łowieckiego. Byli to między innymi: Józef Pawłowski – lekarz medycyny, Jan Bieńko – inżynier melioracji, Paweł Pietrzniak i Bolesław Jarmuł z Huty Turobińskiej, Antoni Deruś i Paweł Dubiel z Gródek, Jan Sosnowski z Zakrzewa, Józef Bugała z Gilowa oraz Stanisław Chmielewski z Tarnawy Małej i Stanisław Pop z Guzówki. W skład ówczesnego Zarządu Koła, którego kadencja trwała jeden rok weszli: Jan Bieńko – prezes, Antoni Deruś – łowczy, Stanisław Chmielewski – skarbnik i Stanisław Pop – sekretarz. Teren polowań obejmował dwa obwody położone na obszarze obecnych gmin: Turobin, Wysokie i Zakrzew. W tym czasie Koło Łowieckie Nr 31 w Wysokiem liczyło 24 członków, a byli to: Stanisław Bartosiewicz, Gustaw Bednarczyk, Władysław Bugała, Stanisław Chmielewski, Stanisław Flis, Władysław Furmaga, Jan Jarmuł, Mieczysław Jędras, Kazimierz Jurkiewicz, Aleksander Kowalczyk, Feliks Malinowski, Tadeusz Matyjaszek, Julian Mazur, Aleksander Mączka, Jan Mróz, Gustaw Piórkowski, Antoni Podkański, Michał Podkański, Feliks Podjadek, Stanisław Pop, Antoni Radej, Jan Romański, Jan Sosnowski, Marian Woźnica.

Czas niósł kolejne zmiany. W maju 1961 r. wybrano kolejny Zarząd w skład którego weszli: Bronisław Stadnik – prezes, Aleksander Mączka – łowczy, Zygfryd Rusinowicz – skarbnik i Jan Stanicki – sekretarz. Dnia 10.05.1961 r. zmieniono dotychczasową nazwę na Koło Łowieckie Nr 31 „Bażant”. Postawiono sobie wówczas za cel sprowadzenie bażantów na tereny dzierżawione przez Koło, ponieważ do tej pory bażant nie występował w łowisku. Należy w tym miejscu zaznaczyć istotny wkład Kol. Michała Podkańskiego w hodowlę bażantów. Kolega Podkański utrzymywał w swoim gospodarstwie woliery, w których hodowano bażanty a następnie zasiedlano nimi tereny obwodów łowieckich.

Corocznie do Koła wstępowali nowi myśliwi i zmieniały się kolejne Zarządy. Według kroniki prowadzonej w Kole zachodziło wiele zmian w składach osobowych zarówno Zarządu Koła jak i Komisji Rewizyjnej. Dla przykładu przedstawimy Kolegów sprawujących kolejno funkcje prezesa: wspomniany wcześniej Jan Bieńko, Zygfryd Rusinowicz, Edward Łukasik, Adolf Garbarz i obecnie Edward Sosnowski. Podkreślenia wymaga również okres pełnienia funkcji łowczego przez Aleksandra Mączkę od 1963 r. do 1980 r. oraz przez Stanisława Dybzę od 1980 r. do chwili obecnej. Ciągłym zmianom ulegała także liczba członków Koła poczynając od kilku założycieli, poprzez 24 członków w 1960 r., 59 członków w 1989 r. , 74 członków w 1998 r. oraz 65 członków macierzystych w bieżącym roku.

W sześćdziesięcioletnim okresie istnienia Koła w dzierżawionych obwodach dominowała w zasadzie zwierzyna drobna (zające, kuropatwy, kaczki, bażanty, lisy) a także sarny i niekiedy dziki. Minione lata cechowała duża liczebność zwierzyny łownej. Pozwalało to w ramach gospodarki łowieckiej na odłów zajęcy i kuropatw oraz organizację polowań dewizowych. Upływ czasu spowodował jednak istotne zmiany w liczebności zwierzyny łownej. Wzrosła liczba lisów i zwierzyny płowej, a ostatnimi czasy również dzików. Mimo intensywnego dokarmiania zmniejszyły się drastycznie stany zajęcy, kuropatw a w ostatnich latach także kaczek. Odłowy nie są już prowadzone a polowania często zawieszane. Zmieniły się także zasady wykonywania polowań w stosunku do tych jakie obowiązywały w latach 50 i 60. Podkreślić należy, że nigdy na organizowanych polowaniach nie doszło do nieszczęśliwych zdarzeń związanych z postrzałami.